kum, kum

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kum -mie; ci -mowie (a. te -my), -mów
kum, kum a. kum, kum!
Kara-kum ndm a. Kara-kumu, Kara-kumie; przym.: karakumski: pustynia Kara-kum
Kyzył-kum ndm a. Kyzył-kumu, Kyzył-kumie: pustynia Kyzył-kum
Kuma (rzeka) -mie, -mę
kuma (matka chrzestna) -mie, -mę; kum

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego